بازتاب تراژیک زندگی بازیگری محبوب و نمادین
در فرهنگ پاپ، به خصوص در اغلب برنامه ها و نمایش های تلویزیونی، نمونه هایی بسیاری از کاراکترها و بازیگرانشان را می توان یافت که در آنها مرز بین داستان خیالی و واقعیت زندگی خواسته یا ناخواسته مبهم شده و زندگی بازیگران محبوب با شخصیت هایی که به تصویر کشیده اند در هم می آمیزد. یکی از نمادین ترین ها در میان نمایش های تلویزیونی، بدون شک متیو پری است، که به خاطر بازی در نقش چندلر بینگ در مجموعه تلویزیونی «دوستان»، به شهرت بی حد و اندازه در زمانی بسیار اندک رسید. در، آمیختگی واقعیت و خیال بود که داستان زندگی پری همچون داستان کاراکتر چندلر شکلی تراژیک به خود گرفت؛ البته با پایانی متفاوت.
در این سریال تلویزیونی، جذابیت کاراکتر چندلر با استفاده از توانایی های متیو در پیدا کردن نقاط مشابه و مشترک میان هویت واقعی و شخصی خود با این شخصیت تلویزیونی و ادغام شدن در آن پدید آمده است. به همین دلیل به شکل طعنه آمیزی سفر طنزآمیز و در عین حال اغلب آشفته چندلر توانسته منعکس کننده گوشه هایی از پیچیدگی های زندگی شخصی و حرفه ای متیو باشد. انعکاسی که با مرگ پر ابهام متیو پری بیشتر به چشم زد.
بینگ؛ کاراکتری نمادین
سریال «دوستان» در دهه ۱۹۹۰ به مانند طوفانی برق آسا جهان را در برگرفت. به طوری که فصل اول آن بیش از ۲۴ میلیون بیننده داشت و در فصل دوم این عدد تا ۳۰ میلیون نیز رسید و فرندز با شخصیت های عجیب و غریب و طنز خاص خود قلب میلیون ها بیننده را به سرعت تسخیر کرد.
در میان ۵ کاراکتر اصلی سریال، چندلر بینگ با بازی متیو پری به یکی از شخصیت های دوست داشتنی و البته نمادین این مجموعه تبدیل شد. ویژگی هایی مانند دیالوگ های تک خطی پر از نیش و کنایه، حرکات رقص عجیب و غریب و البته آسیب پذیری های هویتی طنزآمیز و دوست داشتنی بودند که او را برای مخاطبان به کاراکتری محبوب بدل کردند. علاوه بر این محبوبیت با ادامه پخش این کمدی ۱۰ فصلی، هویت چندلر رفته رفته حالتی نمادین نیز به خود گرفت. به خصوص به این دلیل که این شخصیت در زیر خنده ها و شوخی های خود، ناامنی های ریشه دار روانشناختی ای را که از زندگی پیچیده گذشته اش ریشه می گرفتند، پنهان می کرد. گذشته ای پر پیچ و تاب و متناقض که شامل جدایی پدر و مادر، تغییر جنسیت پدر، روابط شکست خورده دوران مدرسه و دانشگاه و… بودند.
چندلر و متیو: کاتارسیس تراژیک
متیو توانست با استفاده از جنبه های روانشناختی شخصیت بینگ به خصوص شوخ طبعی او، که نزدیکی هایی با شخصیت واقعی خودش داشتند، این کاراکتر را خلق کرده و آن را همچون شخصی واقعی در ذهن مخاطبان سریال جلوه دهد. در واقع متیو در این مجموعه طنز، کاتارسیسی تراژیک به وجود آورد.
کاتارسیس یا تطهیر مفهومی است که ارسطو درباره هنرهای نمایشی مطرح کرده است. در این مفهوم، در نمایش‌ها – به‌ویژه تراژدی‌ها- مخاطب شاهد سقوط یا رنج یک قهرمان به دلیل عیب یا سرنوشت خود است. با پیشروی داستان، احساساتی مانند ترحم و ترس در بین بینندگان برانگیخته می شود زیرا آنها با مبارزات شخصیت همدلی پیدا می کنند. در این مفهوم هرچه همدلی ها با قهرمان بیشتر باشد کاتارسیس قدرتمندتر و تراژدی اثر گذارتر می شوند.
در مورد متیو دامنه تراژدی داستان بینگ به زندگی شخصی او گسترش یافت. در حالی که چندلر با اتکا به شوخ طبعی به عنوان مکانیزمی دفاعی با سرنوشت و اشتباهات خود دست و پنجه نرم می کرد، متیو پری در اوج ناگهانی شهرت خود، به مواد مخدر و الکل روی آورد. تشابهاتی که هر دو از ماهیت جهانی ضعف و سقوط انسان (قهرمان) و پیگیری بی وقفه رستگاری سرچشمه می گیرند.
قدرت خنده به عنوان یک مکانیسم دفاعی
شوخ طبعی ها و جوک های نامتعارف چندلر بینگ سپر او در برابر پیچیدگی های زندگی بودند و به نظر می رسید متیو پری نیز رویکردی مشابه را در پیش گرفته است.
می توان گفت این شوخ طبعی در متیو ریشه دار بود. او در سال ۲۰۲۰، گفت که استعداد کمدی پدرش الهام بخش بازیگر شدنش بوده است. ارتباطی عمیق که به بخشی ضروری از زندگی شخصی و حرفه اش او بدل شد. به نظر می رسید پری همچون کاراکتری که به آن حیات بخشیده بود، از خنده برای کنار آمدن با عدم قطعیت های زندگی و همان بی پناهی های انسانی اش استفاده می کند. شوخ طبعی پری به او برای کنار آمدن با چالش هایی که با آن مواجه می شد، کمکی حیاتی بودند. به مانند چندلر که از طنز برای منحرف کردن مسائل جدی استفاده می کرد.
متیو پری و مبارزه با اعتیاد
نبرد متیو پری با مصرف مواد نمونه تلخی از سقوط انسان بی پناه و مبارزه قهرمان بود. در طول سال‌ها، پری در مورد مبارزات خود صادقانه و با طنز به خصوص خودش صحبت کرد. او فاش کرد که مسائل اعتیاد او در زمان حضورش در «فرندز» و شهرتش آغاز شده بودند. شهرتی که با نمایش این سری تلویزیونی همراه شد، به چالشی دلهره آور برای این بازیگر تبدیل شده بود. سفر پری به سمت بهبودی هم با موفقیت و هم با شکست همراه بوده است، که نشان دهنده سرسختی و آسیب پذیری است که او را به شخصیتی که بازی کرده است، متصل می کند.
پری از کمدی برای مبارزه با اعتیاد و کمک به بازیابی سلامت روان خود نیز استفاده کرد. گواهی از تأثیر عمیقی که «فرندز» و چندلر بینگ بر زندگی پری داشته اند و البته برعکس.
سفر رستگاری
متیو پری و چندلر بینگ هر دو تجسم مبارزه انسانیت با بی پناهی و تلاشی برای رسیدن به رستگاری هستند. چندلر، شخصیتی که ناامنی های خود را با خنده پنهان می کرد، به شکل دراماتیکی در میان گروهی از دوستانش که در طول زمان به خانواده او بدل شدند: عاشق شد، کاری که از آن متنفر بود را رها کرد، مبارزه کرد و رستگاری خودش را پیدا کرد. متیو پری، پس از سال ها آشفتگی شخصی، در مسیر بهبودی قرار گرفته بود و در گفت و گوهای خود این سفر رستگاری قهرمانانه را به اشتراک می گذاشت و از تجربیات خود برای کمک به دیگرانی که با نبردهای مشابه روبرو بودند، استفاده می کرد. اما این داستان تراژیک پیروزمندانه که با تاثیر از کاراکتر چندلر در ذهن تماشاگران شکل گرفته بود و داشت مسیر پایان خوش را طی می کرد با مرگ پر ابهام او ناگهان شکست.
